Je leven wordt lichter, leuker en veel makkelijker als je beter wordt in loslaten. Zit je vaak en lang in je hoofd met dingen zoals opmerkingen die andere gemaakt hebben? Waardoor je eigenlijk gaat twijfelen aan jezelf? Ik werd vroeger vaak boos op mezelf omdat bepaalde situaties niet los kon laten. Dan kon ik de situatie niet accepteren zoals die is en bleef ik het ‘’probleem’’ vasthouden.

Ik had een paar weken terug nog zo’n momentje. Ik had een online event georganiseerd voor het bedrijf waar ik voor 3 dagen werkte als Health coach/ office manager, Ik zit aan de keukentafel met mijn laptop, Rens was een beetje aan het opruimen, Jent (mijn oudste zoontje) zat tv te kijken en Iebe (de jongste) aan het spelen. We moesten eerst vanuit een video boodschap allemaal hints opmerken wat we later konden gebruiken om de codes te kraken. Van deze video kreeg ik helemaal niks mee, ik wist niet waar ik op moest letten en Iebe kwam de hele tijd op schoot dus ik was een beetje afgeleid, dus ik miste de essentie van het spel, oeps!Toen we moesten beginnen aan de opdrachten snapte ik er niks van. Later werd iemand in mijn groepje getriggerd omdat Iebe aan het huilen was en omdat ik half mee deed/ niet, hij raakte een beetje geïrriteerd en ging even weg van het spel, wat fijn is dan denk ik, zonder te zeggen verder wat er was. Toen voelde ik me enorm afgewezen en kreeg ik allemaal nare wijzende ego gedachtes. Daarbij liep ik enorm vast in het spel want ik had niet opgelet en ik ben niet zo’n spelletjes mens.Ik ben me toen gaan afzonderen, even gaan douchen, weg uit de situatie want ik kon het op dat moment niet loslaten. Dus ik onder de douche nadenken waarom ik dit zo ervaar, Ik ben iemand die alles analyseert en ik wil weten waarom ik die frustratie voelde, (dat overdenken is allesbehalve nodig, want het gaat eigenlijk om het voelen maar als dit niet lukt is het fijn om het te kunnen herleiden waarom je dit zo ervaart) Toen kwam er al snel achter dat ik het blijkbaar nog steeds belangrijk vind dat iedereen mij aardig vindt. Ik weet nu ook dat dit niet realistisch is en daarbij ging die frustratie van mijn collega daar niet over, mij aardig vinden of niet, het was zijn trigger! Ik was uit de douche maar dat gevoel ging niet gelijk weg. Ik had toch nog weerstand tegen de situatie, ik baalde dat ik dit zo voelde en ik was het aan het goed praten naar mijn partner, (rationaliseren, ook een beschermingsmechanisme) jaaa ik vind die spelletjes niet leuk, daarom ging ik beneden zitten en ik wist wel dat de kindjes niet rustig zouden blijven, dat kan ik ook niet verwachten en vind ik niet erg, bla bla bla.En toen kwam die: ik had eigenlijk helemaal geen zin om naast alle dingen die ik doe ook nog in mijn vrije tijd bij een spel te zitten van mijn werk waar ik helemaal geen energie uit haal. Dat is de reden dat ik beneden ging zitten. Met de hoop dat Rens een beetje mee kon helpen en ik dit niet alleen hoefde te doen. Daarbij vond ik het hele spel niet leuk en had ik dan toch nog een beetje gezelligheid van mijn gezin. Daarom trok ik dit mij zo aan, ik ging over mijn grens heen en deed iets waar ik zelf niet blij van word.

Herken je dat? Dat je iets doet of ergens ja op zegt terwijl je voelt dat het een nee is? En dat het dan ook nog is niet gaat zoals je wilt dat het gaat! Waarom? Omdat je die negatieve energie met je meedraagt en je ook alles op die manier projecteert naar de ander. Want misschien was die collega’s helemaal niet geïrriteerd daarom? Dit heb ik helemaal niet geverifieerd, misschien is dit wel alleen mijn beleving geweest omdat ik hier onbewust geen zin in had en ik zelf nee had moeten zeggen.

Dit heb ik nu ook geleerd, tuurlijk had ik erbij moeten zijn voor het begin want ik had het georganiseerd. En nu hoor ik je denken, maar waarom organiseer je dit als je het zelf niet leuk vindt? Dat is omdat ik in een organisatie zit waarin ze competitieve spelletjes heel leuk vinden en het online moet natuurlijk. Dit spel heb ik eerdere georganiseerd leven, ze maken gebruik van acteurs wat het heel levend maakt, Neverrest heet het, dus wel een aanrader voor de spelletjes liefhebbers onder ons. Veel medewerkers waren super enthousiast.Ik dwaal af, toen ik s ’avonds weer op de bank zat, de kinderen naar bed waren kon ik even stilstaan bij het gevoel dat ik over mijn eigen grens was gegaan. De gedachte dat ik dit nooit meer op die manier ga doen hielp mij, want doen kwam de rust en ging het nare gevoel uit mijn lijf, de weerstand was eraf! Ik kon weer ontspannen, de knoop in mijn maag ging weg en alles was weer oke, ik hoefde niet meer te vechten tegen het gevoel, ik kon het accepteren en daarom ook loslaten. 

Als je niet je gedachten onderzoekt of je patronen herkent, blijf je in die vicieuze cirkel van willen loslaten en boos zijn op jezelf omdat dit niet lukt. Met je hoofd willen oplossen waar je emotioneel last van hebt helpt vaak niet bij loslaten. Ergens weet je misschien wel dat je je er niet druk om hoeft te maken maar het is tot acceptatie komen wat zo moeilijk is omdat je het niet zo voelt! Je hebt zo’n 50.000 gedachten per dag en van de meeste ben je je niet zo bewust. Als je erop gaat letten, ga je merken dat veel van wat je denkt herhaling is. In veel daarvan zit een oordeel, vaak over jezelf. ‘Ik kan dat niet’, ‘zij is daar beter in’, ‘Ik ben niet goed genoeg’, dat overkomt mij weer hoor’’ en ‘dat lukt me nooit’ is dat herkenbaar? Je gedachten zijn niets anders dan aandacht. Wat je aandacht geeft, groeit. Je kunt dus best iets niet meer willen, maar waar je aan denkt (met of zonder ‘nee’ erbij) nodig je uit in je leven.

Als je bijvoorbeeld wilt afvallen en je focust jeop een dieet (daarom geloof ik niet in diëten) dan ben je continue bezig met wat je niet wilt. Dan hoor je dus heel de dag, ‘’ooo chocolade’’, dat mag ik niet vanavond, ‘’oee lekker dat stuk taart op die verjaardag’’ maar ik mag het niet. Je focust op wat je niet wilt i.p.v. wat je wel wilt! Als je deze gedachtes vaak hebt grijp je uiteindelijk toch naar die chocolade of de taart, want die gedachten is zo vaak aanwezig dat het je gaat beheersen en op het moment dat je ‘’zwakker’’ bent dan ga je toegeven. Dan denk je fuck it, ik doe het gewoon omdat je even niet meer ziet waarom niet want je voelt je toch al niet fijn. Stel dat jij je kan focussen op hoe je eruit wilt zien (met een paar kilo minder bijv) en je die gedachten blijft voeden, denk aan wat voor kleding zou je dan dragen? Hoe zou jij je voelen? Wat zou je allemaal voor sporten willen doen als je zo fit bent? Hoe ga je dan met je kinderen om als je je zo energiek voelt? Dan heb je een veel positiever doel om daar je leven op aan te passen. Jezelf dingen ontnemen werkt altijd averechts. Dit voorbeeld gaat over eten maar het kan ook zo zijn dat je diep van binnen vindt dat je het niet genoeg bent (dit kan ook onbewust). Dan blijf je het gevoel houden dat je afhankelijk van iemand moet zijn, dat je mensen nodig hebt om je heen omdat je anders niet gelukkig bent. Dan raak je teleurgesteld als je partner je niet voldoende aandacht geeft op de manier zoals jij dat wilt. Niet de complimentjes geeft die je nodig hebt hoe je eruitziet, of dankjewel zeggen als jij je hebt uitgesloofd voor een romantisch diner met een gedekte tafel, kaarsen, wijntje etc. Dan is het ook nooit goed genoeg en ben je snel teleurgesteld als je niet de reactie krijgt die je had verwacht. 

Je verwachtingen over anderen zorgen vaak voor problemen in relaties. Als je ze kunt loslaten worden relaties een stuk simpeler. Het maakt niet uit of je nu aan het wandelen bent of op de bank zit, stel jezelf NU de vraag: Wat verwacht ik allemaal van mijn partner en bijv. van mijn kinderen of vrienden? Denk erover na en maak als je thuis bent een lijstje met wat er allemaal in je op komt. Dan komt de volgende vraag: Dienen deze verwachtingen mij? Heb ik hier invloed op? Vaak kom je erachter dat je op veel waar jij je op focust geen invloed op hebt. Ik hoor in mijn coach gesprekken dat sommige mensen ook hun verwachtingen niet uitspreken naar zowel hun partner, maar ook naar je kinderen! Als ik naar buiten wil en ik zeg jongens we gaan nu naar buiten, dan zeggen ze echt niet oké mama en trekken hun schoenen aan (nu 2 en 4 jaar). Dan komt er juist weerstand want ze weten niet hoe of wat, het is te vaag, dit kan namelijk van alles betekenen. Zij hebben nodig dat ik zeg, jongens we gaan over 5min naar buiten, we hebben groente nodig voor vanavond en pakken de fiets naar de supermarkt. Als we daar zijn vertel ik de volgende stappen: We gaan nog 10 min langs 1 speeltuin en daarna gaan we naar huis om te koken’’. Dan is het duidelijk voor ze en zullen ze minder snel in de weerstand schieten. Wat ook helpt hierin is je perfectionisme loslaten! We kunnen niet alles hebben zoals wij het willen. Jij kunt niet altijd alles perfect doen. Constant streven naar perfectie is een worsteling met de realiteit. Dit verlies je altijd! Imperfectie is helemaal oké. Het is hoe dingen zijn, of je je er nu tegen verzet of niet. Je bent een imperfect mens, wat in de basis altijd goed genoeg is! We willen te vaak bij onszelf gaan labelen in goed of fout. Maar wat is goed en fout? Dat is voor iedereen wat anders. Uiteraard doe je je best om goed werk te leveren. Om de beste persoon te zijn die je kunt zijn. Maar verlang en verwacht geen perfectie. Focus je dus op de dingen waar je wel controle op hebt en wat jij kunt veranderen en neem dan ook je verantwoordelijkheid daarvoor.

Als ik het bijv. belangrijk vind om een opgeruimd huis te hebben en mijn partner geeft daar niet zo om, dan kan ik me er wel aan storen dat het niet gedaan wordt en dat ik het ALTIJD moet doen maar hij heeft er dan geen last van en ik wel? Dus waarom zou ik het dan niet opruimen en er wel over zeuren? Er zijn ook dingen waar je helemaal geen controle op hebt, bijv. de dingen die je hoort in het nieuws, het weer buiten, de keuzes die andere maken, hoe andere mensen op jou reageren, je verleden etc. Ik kijk bijvoorbeeld geen nieuws, het geeft mij geen positieve energie. Ik besteed mijn tijd liever aan een goed boek of een leerzame podcast. Als er echt iets belangrijks is hoor ik het wel. Misschien helpt dit ook voor jou? Dus merk je dat je gespannen of negatief wordt door bepaalde gebeurtenissen? Vraag jezelf dan af: ”Heb ik hier controle over?” zo nee. Laat het los. Zo ja, time for action! Nog even een korte samenvatting van de tips: Onderzoek je overtuigingen, hoe denk je over jezelf? Waar komen deze gedachtes vandaan? Is het waar wat je denkt? Sta stil bij wat je voelt, onderzoek je gevoelens! Verwacht niks en als dat nog een stap te ver is, spreek je verwachtingen uit. Laat je perfectionisme los, jij en iedereen mag fouten maken. Focus je op wat jij kan veranderen, doe dit ook. Laat los wat je geen controle over hebt en kom je er niet uit? Neem contact met me op!

Liefs Joline